Κείμενο της Angie Brown, Edinburgh and east reporter του BBC. Το πρωτότυπο κείμενο βρίσκεται εδώ.
H Μαίρη Μόρτον βγαίνει έξω στα πάρκα και τους δρόμους του Εδιμβούργου, και επιδιορθώνει δωρεάν τα ρούχα των περαστικών. Επιδιορθώνει, τροποποιεί και δείχνει στους ανθρώπους πώς να δώσουν νέα ζωή στα ταλαιπωρημένα τους ρούχα. Εχει επίσης συγκεντρώσει μια στρατιά από εθελόντριες μοδίστρες που δουλεύουν σε όλη την πόλη.
Η πρώην φαρμακοποιός, που δεν έχει αγοράσει ρούχα τα τελευταία 5 χρόνια, λέει ότι αποφάσισε να αλλάξει το στυλ της ζωής της όταν συνειδητοποίησε τι επίδραση έχουν τα υφαντικά προϊόντα στο περιβάλλον.
Κάθεται ράβοντας σε έναν εξωτερικό χώρο με ένα μπάνερ στην πλάτη της καρέκλας της που λέει “ράψτο, μην το πετάξεις” και περιμένει να την ρωτήσει ο κόσμος τι κάνει.
Η Μαίρη μας λέει ότι πρόσφατα έραψε ένα κουμπί στο πουκάμιστο μιας γυναίκας, ενώ κουβέντιαζαν και την ίδια ώρα ένα ζευγάρι έκατσε σε ένα μονοπάτι στου Κήπους της οδού Πριγκήπισσας και άρχισαν να τροποποιούν αυτά που φορούσαν.
“Ηταν από τη Σουηδία και είπαν ότι όταν επέστρεφαν θα ξεκινούσαν εκεί μια ομάδα- και το έκαναν”.
Εχει δυο εγγόνια και πιστεύει ότι αν οι άνθρωποι είχαν βασικές γνώσεις, θα μπορούσαν να επιδιορθώνουν τα δύο τρίτα της γκαρνταρόμπας τους. Μας είπε ότι οι περαστικοί κατευθύνονται σε συγκεκριμένα άτομα που ράβουν στον δρόμο ανάλογα με αυτό που θέλουν να φτιάξουν και ενθαρρύνονται να επανέλθουν με άλλα ρούχα που θέλουν διόρθωμα.
Ο καθένας από μας έχει διαφορετικές ικανότητες λέει η Μαίρη. Για παράδειγμα, ένα άτομο από την ομάδα, η Ελενα είναι πολύ καλή σε μπαλώματα , σε επιδιορθωση φελτ και γενικά επιδιορθώσεις πλεκτών κι έτσι κατευθύνουμε εκεί οποιους χρειάζονται σχετική επιδιόρθωση.
Η δικιά μου “εξειδίκευση” είναι το ράψιμο στο χέρι, επιδιορθώσεις μπλουτζιν και Σάσικο. Οι άνθρωποι δείχνουν μεγάλο ενδιαφέρον γι αυτό που κάνουμε. Αρκετά άτομα λένε πως δεν ξέρουν να ράβουν αλλά θα ήθελαν να μάθουν κι εκτιμούν πολύ το γεγονός ότι τους δείχνουμε τη σωστή κατεύθυνση για να μάθουν.
Και αυτό που συχνά εκπλήσσει τους ανθρώπους είναι το πόσο εύκολα μιλάμε μαζί τους με την ευκαιρία μιας μικρής επιδιόρθωσης.
Η Μαίρη ξεκίνησε την ομάδα της τής ραπτικής του δρόμου εδώ και δυο χρόνια μετά από κάποια μαθήματα που παρακολούθησε σχετικά με το περιβάλλον. Αυτό που την ενδιέφερε τον καιρό εκείνο είναι καταλάβει λίγα πράγματα περισσότερα για τη δουλειά του γιού της που είναι μηχανικός ανανεώσιμων πηγών ενέργειας. Μας είπε τότι ακούγοντας για το τεράστιο αποτύπωμα άνθρακα των υφαντουργικών προϊόντων σοκαρίστηκε και κατάλαβε αμέσως ότι ήθελε να κάνει ό,τι μπορούσε από τη μεριά της για να το μειώσει.
Σύμφωνα με το Ευρωπαικό Κοινοβούλιο, η βιομηχανία μόδας υπολογίζεται ότι είναι υπεύθυνη για το 10% της εκπομπής άνθρακα, κάτι που είναι περισσότερο από όλες τις πτήσεις σε όλο τον κόσμο σε συνδυασμό με την παγκόσμια ναυτιλία. Η Μαίρη πήρε την ιδέα από τη Σούζυ Γουόρεν που ξεκίνησε αυτό το κίνημα στο Λονδίνο. Η Σούζυ συνηθίζει να πηγαίνει έξω από τα μεγάλα καταστήματα ένδυσης για να αυξήσει την ευαισθητοποίηση στολ γεγονός ότι τα ρούχα μπόρούν να επιδιορθώνονται αντί οι άνθρωποι να αγοράζουν καινούργια και να πετάνε τα παλιά.
Η Μαίρη μας εξήγησε ότι στο Εδιμβούργο πήραν μια διαφορετική κατεύθυνση μια και σκέφτηκαν ότι το σημαντικό είναι οι άνθρωποι να έχουν τη δυνατότητα να επισκευάζουν πράγματα.
“Ενθαρρύνουμε τον κόσμο να φέρει κάτι που θέλουν να επισκευάσουν, δίνοντάς τους και κάποιες πληροφορίες σχετικές. Επίσης κατευθύνουμε τον κόσμο σε τοπικά σημεία όπου μπορούν να μάθουν πώς να ράβουν”.
Η Μαίρη έγινε χορτοφάγος, πούλησε το αυτοκίνητό της, μετακινείται με ποδήλατο, λεωφορεί ή τρένο και αγοράζει μόνο ρούχα μεταχειρισμένα. Είπε ότι έκανε πολλές αλλαγές στη ζωή της εξ αιτίας της κλιματικής κατάστασης αλλά ήθελε να κάνει κι άλλα.
Τώρα έχει τη δική της στρατιά με επιδιορθωτές ρούχων που δουλεύουν για το Edinburgh’s Zero Waste Hub charity, που χρηματοδοτείται από το National Lottery Community Fund (μάλλον τον αντίστοιχο ΟΠΑΠ).
“Σκέφτηκα ποια είναι η βασική μου ικανότητα; Και τότε συνειδητολποίησα ότι το ράψιμο είναι κάτι που τα νέα παιδιά δεν ξέρουν μια και δεν το διδάχτηκαν στα σχολεία όπως εμεί;” μας είπε η Μάιρη. “Προφανώς θα μπορούσα να κάνω ιδιωτικά επιδιορθώσεις, αλλά αυτό θα είχε περιορισμένο εύρος. Φυσικά το να διδαχτεί κάποιος να επιδιορθώνει μόνος του τα ρούχα του είναι ακόμα καλύτερο γιατί θα το κάνουν σε όλη τη διάρκεια της ζωής τους και αυτό θα έχει πολύ μεγαλύτερη θετική επίδραση”.
Κανένα προϊόν στο καλάθι σας.